Onze website gebruikt functionele en analytische cookies. Meer informatie

Hero
Home » Verhalen » Salim

Salim, Ondernemer en activist

Interview en foto door Joris van Erp

Salim Abbara vluchtte vanuit Syrië naar Nederland toen de Syrische burgeroorlog uitbrak. Door zich in te zetten bij verschillende sociale initiatieven probeert hij de Syrische gemeenschap in Nederland sterker te maken. Ondanks vele tegenslagen, blijft Salim werken aan een inclusieve samenleving voor vluchtelingen in Nederland.

“Mijn doel is om de denkwijze van mensen te veranderen en hun horizon te verbreden. Als je buiten je eigen bubbel kijkt, zul je zien dat er meer is dat ons bindt dan dat ons scheidt.”

Salim is 34 jaar, woont in Werkendam en is geboren is Homs. Hij heeft Business Administration in Cyprus gestudeerd, en werkte in Syrië aan de vernieuwing van het wegennetwerk en als manager van zijn familiebedrijf. Toen de Syrische opstand uitbrak in 2011, verspreidde hij video’s en berichten over de wrede onderdrukking van de protesten door het regime. Salim vertelt luchtig over deze gebeurtenissen, maar zijn verhaal is werkelijk schokkend. Hij werd vastgezet en gemarteld door het regime en zijn familie ontving doodsbedreigingen. Zodra hij vrij werd gelaten, vluchtte hij naar Egypte.

Hoewel hij zijn leven volledig opnieuw moest opbouwen, bleef Salim zich onverstoord inzetten voor de Syrische gemeenschap. Hij werkte als vrijwilliger bij Save the Children en trainde meer dan 1250 Syrische vluchtelingen in seminars en workshops. Er bleven echter bedreigingen binnenkomen gericht op zijn familie en hemzelf. Salim besloot dat hij de veiligheid van Europa zou proberen te bereiken, en stak in een klein bootje de Middellandse Zee over. Na 8 dagen niet te hebben gegeten, bereikten ze Italië. Hij deed een asielaanvraag in Nederland en kreeg een verblijfsvergunning.

Salim woont nu bijna 4 jaar in Nederland. Hoewel hij dankbaar is voor het feit dat hij hier in vrede en veiligheid woont, merkt hij dat veel mensen vooroordelen hebben tegenover vluchtelingen. Soms wordt dit expliciet en onbeschaamd aan hem duidelijk gemaakt.

’’Ik heb meer dan 100 keer gesolliciteerd zonder aangenomen te worden. Iemand heeft mij een keer op straat gevraagd wat ik hier deed in Nederland en waarom ik niet naar huis ga.’’

“Integreren is een gevecht. vluchtelingen krijgen niet de ondersteuning en kansen om goed te kunnen integreren.”

Het verhuis- en klusbedrijf waar Salim manager en eigenaar van is heeft moeite om voldoende klandizie te krijgen. Veel mensen blijken liever met Nederlanders zonder een migratieachtergrond te werken. ‘’Syriërs willen niet afhankelijk en onproductief zijn. Angst voor financiële onzekerheid en gebrekkige kennis van de Nederlandse arbeidsmarkt houdt mensen echter in de bijstand. Tel daar het verplichte papierwerk en de culturele verschillen tussen Nederland en Syrië bij op, en je begrijpt waarom integratie zo moeilijk blijkt.’’

Uit de verhalen van Salim over zijn vlucht en zijn activisme blijkt dat hij een uitzonderlijk veerkrachtig persoon is. Hij blijft zich inzetten bij UNICEF en War Child om Syriërs in Nederland te ondersteunen. Daarnaast is hij oprichter en voorzitter van het Social Center of the Syrian Community (SCSC). Met deze stichting wil hij Syrische Nederlanders emanciperen en hen een collectieve stem geven. Informerende programma’s en culturele projecten van het SCSC hebben als doel kansen voor Syriërs te creëren en de Syrische gemeenschap in de Nederlandse maatschappij te integreren.

‘’Vooral buiten de Randstad blijkt ondersteuning en begeleiding van vluchtelingen vaak gebrekkig. Dit soort informerende en ondersteunende programma’s blijven nodig om een gezonde Syrische gemeenschap in Nederland te vormen.’’

Justice and Peace ondersteunt change makers zoals Salim via het platform ‘’Haagse Huiskamer’’, dat Haagse burgers en initiatieven bij elkaar brengt om te werken aan een inclusieve samenleving.